Niek Beute over de Sud rosé: een wijn die je als drinker op de proef stelt. Het is een illusie te denken, dat je het bij een glaasje zal houden. Vergis je niet in zijn blozende kleurtje, het is alles behalve onzeker. Ik toost alvast op een hete en gulzige zomer.

“Het is half negen in de ochtend. Op de reling van mijn balustrade zit een zeemeeuw te krijsen. Een straal zonlicht wringt zich tussen het raamkozijn en rolgordijn van mijn slaapkamer naar binnen. Terwijl ik langzaam bij zinnen kom denk ik, Summertime!!

Bijna zomer, de tijd waar de bloesem plaats maakt voor fruit. Uit het raam van mijn appartementje op drie hoog, zie ik een tiental bomen. Zij dragen honderden kleuren groen. Alles lijkt aangenamer, dat komt vast door de natuur. De stad heeft een shot zuurstof gekregen.

Er is geen ontsnappen meer aan, de romantiek van de lente maakt plaats voor de gulzige zomertijd. In de volgende dagen valt het me op, dat iedereen in de stad het zomer virus te pakken heeft. Het is nauwelijks twee graden warmer, en toch is alles anders dan afgelopen week. Het lijkt wel alsof iedereen in een hormoon rollercoaster terecht is gekomen. Met als gevolg, zonnebrillen, rokjes en mannen met diepe V-hals shirts straatbeeld domineren.

Uit het niets, hoor ik een stemmetje in mijn hoofd, rosé rosé tijd voor rosé! Het is duidelijk, al mijn behoeftes staan op zijn kop. Roze verlangens heb ik echt alleen in de zomer. Wat gebeurt er toch met me! Net als een rups, ontpop ik.

Mijn zachte zorgzame tedere kant, heb ik plots verwisseld voor opzwepende, levenslustige en gulzige eigenschappen. Tijd voor een nieuwe play list, nieuwe fantasieën, en vooral roze wijnen. Weg met het literaire geneuzel. Wijn moet vooral een blussend en verkoelend karakter hebben.

Ja rosé kan alles hebben wat ik in een wijn zoek. Zomers moet de wijn zinderende energie hebben, alsof je de vlokken Maldon zeezout tussen je tanden voelt knarsen. Fruit, zolang het maar fris is. En op geen manier zoetig of dik wordt. En dan wellicht het meest belangrijke element, bitters. En dan heb ik niet over de smaak van Fernet Branca, maar mandarijnen schil, grapefruit of nog beter rabarber.

Het klinkt als nogal een wishlist, maar in dorstige gulzige tijden kan een wijn me snel tegen gaan staan. Er zijn vele rosé’s die hieraan voldoen. Maar dit zijn dan wel vaak kostbare Provence wijnen. Met de kruidigheid die om goed eten schreeuwen. Ik heb er nu één die het snapt. Geen overgewaardeerde gastronomische wijn. Maar de charme en zuiverheid van een bleke Zuid-Franse rosé. De SUD is een rosé uit het Zuid-Franse, Côtes de Thongue. Het is een wijn die je als drinker op de proef stelt. Het is een illusie te denken, dat je het bij een glaasje zal houden. Ik ga mijn best doen om het hele vondelpark onder te dompelen in deze wijn. Wees gewaarschuwd voor de charmes en het opzwepend vermogen van deze wijn. Vergis je niet in zijn blozende kleurtje, het is alles behalve onzeker. Ik toost alvast op een hete en gulzige zomer.

Geniet & have fun.”

Groet,
Niek